قصر يخ / نوئمي 6

او به سقف نگاهي انداخت و آهي کشيد: «دخترکم، نوئمي جان، گمان مي کنم که ما توي خانه مان زنداني شده ايم.»
وقتي اين حرف را شنيدم، خيال مي کردم که دوتايي مان در يک کشتي در يخ هاي قطب شمال زنداني هستيم. خرس هاي قطبي، پنگوئن ها، فک ها، شيرهاي دريايي، اسکيموها، کوه هاي يخي و خيلي خيلي چيزهاي ديگر را ديدم.
به چيزهايي ک شنيده بودم، اعتماد و اطمينان نکردم، تکرار کردم که ما زنداني يخ شده ايم… ما توي قصر يخي زنداني شده ايم. و بعد، از مامان بزرگ پرسيدم: «هيچ راه مخفي براي خارج شدن از اين جا نيست؟»
مامان بزرگ هيچ جوابي نداد. وقتي او با چنين حالتي جواب نمي داد، به اين معنا بود که به چيز ديگري فکر مي کرد.