گلينداي مهربان / دنياي شگفت انگيز از 3

دوروتي با جديت به صورت عجيب و رنگ شده ي مترسك نگاه مي كرد كه ناگهان متوجه شد مترسك به او چشمك زد. ابتدا فكر كرد كه اشتباه ديده است، چون هيچ كدام از مترسك هاي كانزاس چشمك نمي زدند؛ اما همان موقع آدمك سرش را دوستانه براي او تكان داد. دوروتي از حصار پايين آمد و به طرف مترسك رفت. توتو هم دور تيرك مي چرخيد و پارس مي كرد.
مترسك با صداي خشكي گفت: «روز به خير!»
دخترك با تعجب پرسيد: «تو مي تواني حرف بزني؟»
مترسك جواب داد: «البته. حالتان چطور است؟»
دوروتي مودبانه پاسخ داد: «من خوبم، خيلي ممنون. شما چطوريد؟»
مترسك با لبخند جواب داد: «من خوب نيستم. چون ازبس صبح تا شب اينجا مانده ام و كلاغ ها را ترسانده ام، خسته شده ام و حوصله ام سر رفته است.»