همراه آهنگ هاي بابام

وقتي كه خوشحاليم مادرم خيلي خوب مي‌رقصد. زن‌هاي همسايه با تشت دايره مي‌زنند و مادرم رقص كردي مي‌كند و رقص شاطري هم بلد است. اما هيچ وقت جلوي پدرم نمي‌رقصد. پدرم هر وقت عصباني مي‌شود به ما مي‌گويد:‹‹اي رقاص‌هاي بي‌آبرو.›› و معلوم است كه از رقص بدش مي‌آيد. من نمي‌دانم كه مادر من كه اين قدر خوب است چرا هيچ‌وقت عكسش توي روزنامه يا مجله‌اي نيست و هيچ‌وقت مادر نمونه نشده است. وقتي كه سالي يك‌بار بند مي‌اندازد، خيلي هم قشنگ مي‌شود.