طاقت زندگي و مرگم نيست

آکادمي نويل در 2012 اعلام کرد که اين جايزه را به دليل واقع گرايي وهم آلود آميخته با داستان هاي عاميانه و تاريخي در آثار مو يان به اين نويسنده برجسته اهدا مي کند. رمان طاقت زندگي و مرگم نيست مصداق عيني اين توصيف آکادمي نوبل است. مو يان در اين اثر ستوده شده که در بعضي صفحات به رئاليسم جادويي نزديک مي شود، داستان يک زمين دار را در دوره جنبش اصلاحات ارضي چين روايت مي کند. او پس از مرگ در هيئت حيوانات مختلف و سرانجام آدمي حلول مي يابد و جامعه کمونيستي چين را با طنزي دلنشين به سخره مي گيرد.
منتقدين سرشناس ، طاقت زندگي و مرگم نيست را با تريسترام شندي نوشته لارنس استرن مقايسه کرده اند.