پاپ سبز

«پاپ سبز» رمانی از میگل آنخل آستوریاس- نویسنده سوسیالیست گواتمالاییست، که در سال 1954 منتشر شد.
 

این آخرین بخش از اثری سه بخشی (تریلوژی) است، که آستوریاس به زندگی کشاورزان اختصاص داده است.
جو میکر تامپسون یک آمریکایی است که تصمیم می گیرد در گواتمالا به کشت موز بپردازد و اهداف غیراخلاقی و بلندپروازانه ای نیز در این باب در ذهن دارد. او در رسیدن به این هدف از هیچ کاری رویگردان نیست و نهایتا نیز مالک یکی از بزرگترین شرکت های پرورش موز می شود و لقب پاپ سبز را از آن خود می سازد. او عاشق دختری به نام مایاری می گردد که بومی گواتمالاست و از تحقیر جو میکر نسبت به مردمش دلگیر ...
در حقیقت در این کتاب شاهد غصب زمین های روستاییان توسط زورمندان و در کتاب چشمان نخفته در گور شاهد بازپس گیری این زمین ها توسط همان روستاییان هستیم. شخصیت های دو کتاب هم تا حدودی مشترکند.
آستوریاس در این کتاب واقعیت زندگی را با سبکی شاعرانه می‌آمی‌زد و رفتار غیرانسانی دستگاه حکومت را با طبقه پایین اجتماع و بومیها و رذالت فرادستان و بیرحمی آنان را نسبت به ضعیفان و ستمدیدگان، و نیز آداب و سنن مردم گواتمالا را با بیانی جالب توجه و زیبا وصف می‌کند.

داستان این رمان اینگونه است که: شخصی از کشور آمریکا قصد کشاورزی و کاشتن میوه موز در کشور گواتمالا را دارد و در پشت این تصمیم خود، نقشه های پلیدی نیز در سر دارد و برای اینکه به خواسته اش برسد دست به هر کاری می زند و
سرانجام توانست یک کمپانی موز عظیمی را از آن خود کند و از این روز به او لقب پاپ سبز را داده اند.

پاپ سبز
 ميگل آنخل آستورياس / زهرا خانلری
چاپ سوم / انتشارات خوارزمي / 500 صفحه