و تو برنگشتي

از متن كتاب:
ديگر از گاز خبري نبود. ديگر دهانه‌ي گشوده‌اي در کار نبود که بتوانند دقيقه به دقيقه ما را درون آن بيندازند. ما دختران بيرکنائو از بزرگ‌ترين مرکز قتل‌عام نجات پيدا کرده بوديم. ديگر دودکشي در کار نبود. نه کوره‌ي جسدسوزي، نه بوي جسدهايي که جزغاله مي‌شد. براي همين بود که من، با اين‌که مثل بيد مي‌لرزيدم، زير چادرهايي که ميان برف بر پا کرده بوديم آواز مي‌خواندم.

مارسلين لوريدان ايونس در سيزدهم آوريل 1944 همراه پدرش به آشويتس ـ بيرکنائو تبعيد و در دهم مه‌‌ي 1945به‌دست ارتش سرخ آزاد مي‌شود. اما پدرش مثل 45 عضو ديگر خانواده و خويشانش هرگز از اردوگاه‌ها برنمي‌گردد. مارسلين هفتاد سال بعد، با کتاب «و تو برنگشتي» دوران هولناک اسارت و زندگي پس از آن را براي پدر از‌دست‌رفته‌اش روايت مي‌کند.