وداع با اسلحه

ستوان هنري امريكايي در جامه ستواني ارتش بريتانيا پاي به هنگامه جنگ جهاني اول مي‌نهد. با بي‌خبري و سودازدگي جواني؛ چندان كه در آغاز همه چيز حتي بي‌رحمي فراگير جنگ نيز عرصه‌اي مي‌شود براي ماجراجويي‌هاي جواني. عشق هم بدل مي‌شود به گونه‌اي بازي.
در جنگ، ميان ستوان و پرستاري انگليسي رابطه‌اي شكل مي‌گيرد كه عليرغم تظاهرات دوجانبه اين رابطه چندان مايه‌اي از عشق نمي‌يابد؛ اما در جهان جنگ، حتي اگر جهاني باشد كه هنري به گمان خويش بي‌رحمي آن‌را جدي نگرفته است، با گذر زمستان و تابستان نيست كه زمان روي مي‌نماياند، بلكه بيش از آن در بهبود جراحت‌ها و بي‌تابي براي ديدار دلداده‌اش است كه او در مي‌يابد همه چيز رنگ عوض كرده است.
جنگ جاني تازه يافته، و عشق نيز هم. با اين همه، زوال همه چيز را فرا گرفته و مرگ از تمام نيروهاي آدمي پيشي گرفته است.
هنري و دلداده‌اش توانسته‌اند از ميدان به در روند، اما سايه جنگ با آن‌ها راه مي‌رود و ادامه مي‌يابدو...