هنر خودشناسي

سقراط، «از شاگردانش مي‌خواست هر بامداد در آينه بنگرند تا خويشتن را بشناسند».
بن‌مايه‌ي آينه، آن روي سکه‌ي خودشناسي را آشکار مي‌کند، زيرا خودبيني پيامدهاي ناگواري به بار مي‌آورد. و خطاي نارسيس (نماد خودشيفتگي)، درست همين است. آن‌که شيفته‌ي زيبايي خود، مغرورانه بر تصوير آينگي خود خم مي‌شود، فقط خودش را مي‌بيند و قادر نيست هيچ خط و ربطي بين خود و واقعيت پيدا کند. فقط خويشتن خويش را شناختن، به معناي زنداني تصوير خود ماندن است.