راز سرقت غير ممكن / ته جدولي ها 5

مادرم روي سکو کاري جز دادوفرياد نمي‌کرد.
تقريباً از همان دقيقه‌ي اول گير داد به پدر کامونياس:
«کيکه! چطور اين بچه را گذاشته‌اي يارگيري نفربه‌نفر کند؟ مي‌بيني که نا ندارد.»
«کيکه! اين‌قدر به داور اعتراض نکن. اخراجت مي‌کند ها!»
«کيکه! بالاغيرتاً النا را بفرست تو. اين دخترجديده توي هپروت سِير مي‌کند!»
«کيکه! دفاع خطي بچين ارواح جدت!»
نمي‌دانم حق با او بود يا نه، ولي آدم دلش مي‌خواست بهش بگويد «ساکت».