خداي كشتار

متن يك درام پارادوكسيكال كميك اجتماعي و هم‌زمان تلخ‌مايه است كه مايه‌هاي ابزورد هم به هم‌راه داد كه صرفا اجتماعي است و ارتباطي به وجوه فلسفي ندارد. اين نمايش نهايتا و در كل در قالب كمدي رفتار ارائه شده و در آن ياسمينا رضا به عنوان نويسنده، دعواي بچه‌ها را به دعواي والدين تبديل كرده است. او از طريق تحليل موقعيت و رخدادهاي مورد نظر و نهايتا با كنار زدن حايل‌هاي ظاهري و آشكار كردن شخصيت‌هاي دروني و پنهان والدين، همه چيز را آسيب‌شناسي مي‌كند، طوري كه در پايان، مخاطب به اين نتيجه مي‌رسد كه بچه‌هاي بزرگ‌سال (والدين) مسبب اصلي دعواي بچه‌هاي خردسال (بچه‌هايشان) هستند.