از اسطوره تا تاريخ

اسطوره‌ها تا روزي كه با زندگي محسوس و عملي جامعه خود مربوط باشند در ميان توده مردم حيات دارند، و روزي كه با اين شرايط تطبيق نكنند، از زندگي توده مردم خارج مي‌شوند و از آن به بعد در زندگي روشنفكرانه، در ادبيات، فرهنگ، مطالعات و اين‌ها مي‌توانند وارد بشوند و ادامه حيات بدهند. آنها را ديگر توي قهوه‌خانه‌ها نمي‌خوانند. ديگر سربازها در ميدان جنگ شاهنامه نمي‌خوانند، ديگر مادرها ممكن است براي بچه‌هايشان احيانا قصه‌هاي ديگري را تعريف بكنند. براي اين كه شرايط تغيير كرده است. بحث فقط سر اين است كه من اين را مسئله قابل تاسف نمي‌دانم. اين جبر زندگي اسطوره است.