آرزوهاي بر باد رفته

آرزوهاي بربادرفته حماسة تراژيك- كميك سلطة سرمايه بر ذهن و آفريده‌هاي معنوي بشر است. تبديل ادبيات به كالا، درونماية اين رمان است و تحقق بسيار گستردة اين روند، تراژدي عام نسل پس از ناپلئون را درون چارچوبي اجتماعي جاي مي‌دهد. بالزاك اين فرايند تبديل ادبيات به كالا را با تمامي ابعاد و جوانبش ترسيم مي‌كند: از توليد كاغذ گرفته تا باورها، انديشه‌ها و احساسات نويسندگان، همه و همه به كالا تبديل مي‌شوند و بالزاك نيز به ذكر كلي پيامدهاي فكري و نظري اين سطلة سرمايه‌داري بسنده نمي‌كند بلكه در تمامي عرصه‌ها فرايند واقعي سرمايه‌داري شدن را در تمام مراحل و با همة خصوصيات و تعيين‌هايش آشكار مي‌سازد.