درباره عشق و يازده داستان ديگر

معمولاً عشق را به شعر درمي‌آورند و با گل و بلبل مي‌آرايند، اما ما روس‌ها عشقمان را با پرسش‌هاي حياتي زينت مي‌دهيم، و از ميان آنها هم بي‌رنگ ‌و بوترين را انتخاب مي‌کنيم. در مسکو که دانشجو بودم معشوقي داشتم، بانويي جذاب که هر بار او را در آغوش مي‌گرفتم به اين فکر مي‌کردم که ماهانه چقدر مي‌توانم به او بدهم و اينکه گوشت گاو چند است. به ‌اين ‌ترتيب زماني هم که عاشق مي‌شويم اين سوال‌ها را رها نمي‌کنيم: شرافتمندانه است يا غير شرافتمندانه؟ هوشمندانه است يا احمقانه؟ اين عشق ما را به کجا مي‌کشاند؟ و … اين‌ که اين پرسش‌ها خوبند يا بد نمي‌دانم، ولي اين را مي‌دانم که آدم را ارضا نمي‌کنند، به خشم مي‌آورند و مانع راه‌اند.