چرم ساغري

فقط خدا مي‌داند كه در فاصله مرگ ارادي و آن اميدي كه جواني را به سوي پاريس مي‌خواند... چه نوميدي‌ها و فريادهاي فروخورده، چه اقدامات بي‌فايده و چه شاهكارهاي در نطفه مرده با هم تصادم مي‌كنند.
چرم ساغري نام طلسمي است كه رافائل مستعد و نيك‌سرشت،‌اما نوميد و درهم شكسته، به آن دل مي‌بندد تا مگر اين نماد قدرت، اين نيروي فوق طبيعي،‌راهي بر وي بگشايد
... و فردا چون زوالي محتوم او را فرا مي‌گيرد.