وقايع نگاري هاي الجزاير

کتاب حاضر مجموعه اي است از مقالات و يادداشت هايي که آلبر کامو از سال 1939 تا 1958 درباره ي زادگاهش الجزاير نوشت. او در اين دوره ي پر آشوب که به فقر، کشتار، جنگ هاي داخلي و اختلاف هاي عميق سياسي منجر شد، تلاش کرد راوي روح الجزايري باشدکه مي شناخت. بي هيچ مساحمه و مصالحه ايبا يکي از طرفين درگيري. او در سفري به يکي از مناطق فقيرنشين اين کشور، القبائل، رفت وروايت کرد چگونه تبعيض هاي جدي انسان ها را در آن جا گرسنه نگه داشته و حالا آن ها مي خواهند انتقام بگيرند. اين روزها سال هاست که از استقلال الجزاير و ماجراها و درگيري هاي روشنفکران درباره اش گذشته اما اين يادداشت ها انگار کهنه شدني نيستند. اين مقالات نشان دهنده ي روح بزرگ و وسعت ديد نويسنده اي است که مي کوشيد از استبداد در هرشکلش تبري جويد و عليهش بايستد. بسياري از اين يادداشت ها در روزنامه هاي گوناگون منتشر شده و در سال 1958 به درخواست ناشر کامو توين شان مي کند و مقدمه اي درخشان بر آن ها مي نويسد. اين کتاب نشان مي دهد کاموي غير داستان نويس چه قدرتي دارد در يادداشت نويسي و روزنامه نگاري و چگونه مي تواند در فضايي شعارزده و احساسي تامل کند و از خرد و عقل بنويسد تا خون هاي کم تري ريخته شوند. مقالاتي که نام او را به عنوان يک روشنفکر پرطنين کرده اند، حتي بعد اين همه سال که از مرگش مي گذرد.